ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
สวัสดีค่ะ ท่านผู้ใฝ่ในธรรมทุกท่าน
ท่านทราบไหมว่า อะไรคือภัยใหญ่ของชีวิต....อกุศลและกิเลสเป็นภัยใหญ่ของชีวิต ตั้งแต่เช้าจนกระทั่งถึงเข้านอน ถูกอกุศลและกิเลสครอบงำท่วมท้นยิ่งกว่ามหาอุทกภัย เราท่านทั้งหลายอยู่ในโลกของความมืด ไม่มีแสงสว่างเลย เราสามารถเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้แค่ทางตาเท่านั้น หลังจากเห็นแล้วก็เป็นเรื่องความคิดนึกมากมาย เป็นเรื่องกุศลบ้างและอกุศลบ้าง
สำหรับผู้ที่เคยได้ฟังพระธรรม และพิจารณาธรรมก็จะรู้ถึงภัยใหญ่ของชีวิต....เริ่มตั้งแต่ลืมตาตื่นนอน กิเลสและอกุศลมีมากมายสักเท่าไร เช่น ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย และทางใจ เคยคิดจะรอดพ้นจากภัยหรือไม่ สำหรับท่านที่ไม่เคยฟังพระธรรม ไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ไม่คิดที่จะขัดเกลากิเลสอันเป็นเครื่องเศร้าหมองแห่งจิต และไม่คิดจะกระทำกรรมดีให้ยิ่ง ๆ ขึ้น จนสามารถรอดพ้นจากอกุศลและกิเลสทั้งปวงได้ ก็จะไม่สามารถรู้ได้ว่าอะไรเป็นภัยใหญ่ของชีวิต
ชีวิตเต็มไปด้วยภัย จะพ้นจากภัยได้ก็มีทางเดียวเท่านั้นคือ เริ่มต้นด้วยการฟังพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขณะที่เข้าใจธรรมะก็เป็นกุศลแล้ว นอกจากนั้นยังนำมาซึ่งกุศลอื่น ๆ ด้วย เช่น มีความเห็นถูก มีความเข้าใจถูกและค่อย ๆ สะสมอบรมเจริญขึ้นด้วยความเพียร (วิริยะ) และความอดทน (ขันติ) อย่างต่อเนื่อง ผู้เห็นประโยน์ของพระธรรม จึงต้องฟังธรรมด้วยการเป็นผู้ตรง และด้วยความเคารพพระธรรม....... ขณะฟังก็มีธรรมะปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกายและทางใจ มีความเข้าใจลักษณะสภาพธรรมที่ปรากฏแค่ไหน ก็จะต้องอาศัยการฟังธรรมหลาย ๆ ครั้ง โดยไม่หวังที่จะเป็นพระอริยบุคคล หรือจะประจักษ์การเกิดและดับไปของธรรมต่าง ๆ ในเวลาอันสั้น แต่เป็นความเข้าใจเพิ่มขึ้นและมั่นคงขึ้นว่า "ทุกอย่างเป็นธรรมะ" ธรรมทั้งหลายเกิดเพราะมีเหตุปัจจัย......อกุศลและกิเลสทั้งปวงก็เป็นธรรมะ เพราะฉะนั้นจะรอดพ้นภัยใหญ่ของชีวิตได้ก็ด้วย "ความเข้าใจ" (ปัญญา) เท่านั้น ไม่ใช่รอดพ้นด้วยความเป็นตัวตน บุคคล เรา เขา
สำหรับบทความนี้หากมีข้อความใดผิดพลาดประการใด ผู้เขียนขอกราบขอขมาแด่พระรัตนตรัย และขออโหสิกรรมจากท่านผู้อ่านทุกท่านด้วย ณ ที่นี้....ขออนุโมทนาในกุศลจิตกับทุกท่านค่ะ
